ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΟΛΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ
ΓΙΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ, ΜΙΑ ΤΟΣΟ ΟΜΟΡΦΗ ΚΑΙ
ΡΟΜΑΝΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΟΠΩΣ ΑΥΤΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ
ΜΑΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.
Ο Λευκός Πύργος δεν είναι το σύμβολο αυτής της πόλης. Χτίσθηκε από τους Τούρκους
κατακτητές και τον 18ο αιώνα επί Τουρκοκρατίας ήταν μια φοβερή φυλακή των Ελλήνων
αγωνιστών για την Ελευθερία, όπου οι Τούρκοι μετά από σκληρά και απάνθρωπα βασανιστήρια,
τους κρεμούσαν από τις επάλξεις του, για να τους βλέπουν προς παραδειγματισμό όλοι οι
κάτοικοι της πόλης! Από τα αίματα των Ελλήνων αγωνιστών, ο Λευκός Πύργος βάφτηκε κόκκινος
και μετά την απελευθέρωση της πόλης το 1912, για να μην φαίνονται τα αίματα, βάφτηκε με
λευκό χρώμα, εξ ου και το όνομά του "Λευκός Πύργος"... Και επειδή δεν έσβηναν τα αίματα των
ελλήνων αγωνιστών, ένα χρόνο μετά ξαναβάφτηκε λευκός μαζί με ζωγραφικές (!) απεικονίσεις
για να καλυφθεί το απεχθές χθες... Κατά τον 18ο και 19ο αιώνα ο πύργος αναφέρεται ως "Πύργος
των Γενίτσαρων" και "Πύργος του Αίματος"(!). Πώς μπορεί λοιπόν, μια τόσο φοβερή ιστορία να
αποτελεί "σύμβολο" μιας πόλης, που η ιστορικές της καταβολές από την αρχαιότητα την έχουν
προικίσει με την πιό όμορφη ρομαντική και συγχρόνως ερωτική ιστορία, η οποία όμως δεν είναι
ευρύτερα γνωστή;
"Ο ΦΙΛΙΠΠΟΣ ο Β' ο βασιλιάς της Μακεδονίας και πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, όταν
πληροφορήθηκε την γέννηση της κόρης του, πολεμούσε κατά των Θεσσαλών και μάλιστα εκείνη
την στιγμή νικούσε τους Θεσσαλούς. Έτσι θεώρησε "Άριστο Οιωνό" την γέννησή της για την
περεταίρω εξέλιξη της εκστρατείας, γι' αυτό και της έδωσε το όνομα "Θεσσαλονίκη", δηλαδή
Νίκη επί των Θεσσαλών. Λέγεται ότι η ομορφιά της Θεσσαλονίκης υπήρξε εκπληκτική! Έμοιαζε
πολύ με το στυλ και την ομορφιά της βασίλισσας Κλεοπάτρας της Αιγύπτου. Το ίδιο ύφος, το
ίδιο χρώμα ματιών και μαλλιών.
Ο βασιλιάς Κάσσανδρος της Χαλκιδικής όταν την γνώρισε, την ερωτεύθηκε παράφορα και
θέλησε να την παντρευτεί αμέσως. Γι' αυτόν, η ωραία Θεσσαλονίκη, ήταν το ωραιότερο και
ιερότερο πλάσμα της ζωής του. Κάθε επιθυμία της γυναίκας του, ήταν γι' αυτόν διαταγή και ο
έρωτάς τους άφησε εποχή... Κανείς δεν αγάπησε την γυναίκα του όσο ο βασιλιάς Κάσσανδρος.
Αποτέλεσμα αυτής της μεγάλης αγάπης, ήταν να χτίσει προς τιμήν της μια όμορφη παραλιακή
πόλη και να της δώσει το όνομά της: Την ονόμασε ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ.
Όμως δυστυχώς, η ωραία Θεσσαλονίκη ήταν πάντοτε θλιμμένη και ο λόγος ήταν γιατί η μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η Ολυμπιάδα, της απαγόρευε να συναντήσει τον μικρό ετεροθαλή αδελφό της. Για τον λόγο
αυτόν, ποτέ δεν συναντήθηκαν τα δύο αδέλφια. Η αγάπη της ωραίας Θεσσαλονίκης για τον μικρό της αδελφό Αλέξανδρο, υπήρξε υπερβολικά μεγάλη που έφθανε σε βαθμό λατρείας. Λέγεται ότι ήταν παράφορα
ερωτευμένη με τον ετεροθαλή αδελφό της και γι' αυτό η Ολυμπιάδα την πάντρεψε με τον βασιλιά Κάσσανδρο της Χαλκιδικής, ο οποίος μάλιστα ήταν αρκετά χρόνια πολύ μεγαλύτερός της. Όταν ο Μέγας Αλέξανδρος
έφυγε για την μακρινή Ανατολή, στη γνωστή εκστρατεία του κατά των Περσών και το πληροφορήθηκε η ωραία Θεσσαλονίκη, ήταν απαρηγόρητη. Ούτε η μεγάλη αγάπη του άνδρα της, του βασιλιά Κάσσανδρου δεν την
ηρεμούσε. Και όταν μια μέρα, μετά από πολύ καιρό, έφθασαν στη Μακεδονία φήμες για τον ξαφνικό θάνατο του αδελφού της Αλέξανδρου σε ηλικία 33 ετών, τότε πήρε το θάρρος και χωρίς να υπολογίσει το μίσος της
Ολυμπιάδας και μητέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, πήγε και την βρήκε και πέφτοντας στα γόνατα, την παρακάλεσε να την βοηθήσει να βρει τον αγαπημένο της αδελφό, γιατί δεν πιστεύει και δεν θα πίστευε ποτέ
ότι θα μπορούσε να είχε πεθάνει! Τότε η Ολυμπιάδα, η μεγάλη ιέρεια του ναού και συγχρόνως ημίθεη, την λυπήθηκε και την μεταμόρφωσε σε γοργόνα! Ο θρύλος λέει ότι από τότε, μια μεγάλη "γοργόνα" γυρίζει τα
πέλαγα και ρωτάει τους ναυτικούς "Αν ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος"... Αν αυτοί της απαντήσουν ότι "δεν ζεί" τότε αυτή λυπημένη με την ουρά της, σηκώνει πελώρια κύματα και βουλιάζει το πλοίο... Αν της απαντήσουν
ότι "ζει και βασιλεύει" τότε η γοργόνα χαρούμενη, τους αφήνει να συνεχίσουν το ταξίδι τους...
Καμιά πόλη του κόσμου δεν έχει μια τόσο ωραία, ρομαντική και ταυτόχρονα ερωτική ιστορία (εξ ου και η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ "ερωτική πόλη" ) όπως αυτής της πόλης μας. Έτσι θα έπρεπε ως σύμβολό της, η πόλη της
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ να έχει το άγαλμα της "Γοργόνας Θεσσαλονίκης" τοποθετημένο στην παραλία ή στο λιμάνι της και να βλέπει προς την Ανατολή..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου